Jedan od najboljih savremenih italijanskih reditelja Mikelanđelo Framartino kada govori o svom novom filmu “Pećina”, objašnjava kako je 1961. godina svuda u svetu bila godina uspona – “ u Italiji je podignut “Pireli” neboder, simbol najvišeg postignuća posle Drugog svetskog rata, a Moskva/SSSR je poslala astronaute u svemir.

Nasuprot tome, nekoliko mladih speleologa krenulo je u zemlju da istraži dubine.   “Koristeći jezik filma, mogli bismo da kažemo da pećine predstavljaju pozadinu scene, večni mrak, negostoljubiv za kameru. Kako bilo, oni koji vole film, znaju da to predstavlja samu suštinu filma kao i našu najdublju esenciju. Zadivljen sam činjenicom da su speleologija, bioskop (film) i psihoanaliza rođeni iste godine – 1895”. 

Film “Pećina” prikazuje nesvakidašnju avanturu mladih članova grupe speleologa iz Pijemonta koja, pošto je već istražila pećine severne Italije menja pravac u avgustu 1961. i kreće na jug da istraži ostale pećine nepoznate ljudima, ulazeći u podzemlje potpuno napuštene regije. U Polinu na granici između Kalabrije i Bazilikate sa nepristupačnim vrhovima besprekorne lepote ovi veoma mladi speleolozi silaze u tamu zemlje otkrivajući drugu najdublju pećinu na svetu Bifurto Abyss.